Δάσκαλε που δίδασκες....

Συμπαθής και πάντα αλληλέγγυος ο κλάδος των Εκπαιδευτικών. Τουλάχιστον, εμείς, έτσι τον βλέπαμε και έτσι θα συνεχίσουμε να τον βλέπουμε. Αφορά τους αγώνες που κάνουν μαζί με άλλες κοινωνικές τάξεις στην Ελλάδα, μαζί με τους φοιτητές και τους μαθητές για αύξηση των δαπανών για την Παιδεία και γενικά για καλύτερες συνθήκες Εκπαίδευσης. Κανείς και ποτέ, από όλους τους άλλους, δεν τους αντιτάχθηκε ακόμα και όταν τα αιτήματα των μεγάλων απεργιών του κλάδου ήταν καθαρά συντεχνιακά.

Όμως.....

Υπάρχει και η άλλη πραγματικότητα. Αυτή μακριά της Ελλάδας .Στην Ομογένεια.  Εδώ είναι και το μεγάλο θέμα. Εδώ που γίνεται ο αγώνας για στήριξη και αναβάθμιση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης. Εδώ που χρόνια τώρα ,κάποιοι ρομαντικοί, φτύνουν αίμα στην κυριολεξία για να κρατούν Θερμοπύλες. Εδώ που κάποιοι από εμάς, όταν αυτοί είχαν 3 μήνες απλήρωτοι, έβγαιναν και φώναζαν για λογαριασμό τους. Εδώ που πολλές φορές ενώ τους λοιδορούσαν και τους εξευτέλιζαν με τα γνωστά επίθετα και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς περί "χρυσής πενταετίας", "της πενταετίας της Μερσεντές και του σπιτιού στην Ελλάδα", κάποιοι άλλοι, από τους μόνιμους θιασώτες της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης,(μορφωμένοι γκαστερμπάιντερς, άνεργοι της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης πραγματικότητας, κλοσάρ της δημοσιογραφίας),έβγαιναν να τους δικαιολογήσουν και να στηρίξουν το έργο τους.

Επιμένω να θυμάμαι καλά, οτι σε καμιά απολύτως μεγάλη απεργία του κλάδου τους στην Ελλάδα, δεν βγήκε έστω μια ανακοίνωση συμπαράστασης προς τους αγωνιζόμενους συναδέλφους τους. Γιατι για συμμετοχή στην απεργία, ούτε να το συζητάμε. Καλό λοιπόν, το αίτημα του επιμισθίου και δίκαιο βρε παιδιά. Αλλά ,όχι μόνο αυτό.

Δεν είναι ευαισθησία στα μέτρα της Κυβέρνησης για την οικονομική κρίση. Είναι η οργή που νοιώθει κανείς, όταν διαβάζει δίπλα –δίπλα, μια άλλη ανακοίνωση του Συλλόγου σας, με τίτλο, Επιτέλους τέλος....Στην ιστοσελίδα του Κλάδου.

"Μετά φταίει ο Φονιάς...."

Όχι, ότι διαφωνώ με την έκθεση ιδεών και με τα νοήματα που εκτίθενται. Όμως με την λογική της τακτικής του Πόντιου Πιλάτου, διαφωνώ. Η υπεύθυνη στάση, δεν είναι εμπλοκή, ούτε αγωνιώδης προσπάθεια κάποιων, να σας εντάξουν σε μια κρίση που αυτοδίκαια σας αφορά. Πολύ συναίνεση για ένα θέμα που θάπρεπε εξ ορισμού να στηρίξετε το αυτονόητο δίκαιο του κλάδου σας και όχι να σηκώσετε το χαλί και να κρύψετε τις βρωμιές από κάτω.

Ομολογώ, ότι μας κάνατε όλους να εκπλαγούμε. Καλά όλα τα άλλα....Συναίνεση, δημοσιοϋπαλληλικές φοβίες κλπ. Εκείνη όμως την τελευταία παράγραφο τι την θέλατε;

"ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ" λέτε, "να συμμετέχουμε στις αγωνιώδεις προσπάθειες των εμπλεκομένων φορέων να μας κάνουν συμμέτοχους σ΄αυτή τη κρίση - διένεξη......".

Ποιούς εννοείτε; Γιατί δεν ονομάζετε; Ποιούς κρύβετε  και απο ποιούς κρύβεστε;

Εν κατακλείδι, ο χώρος σας πολιορκείται και εσείς κρατάτε τα προσχήματα μη χαλάσει το προξενιό. Εξομοιώνετε τον Θύτη με το Θύμα και βγάζετε την ουρά σας απ έξω. Το κάνετε μια στιγμή που βρέθηκε μια φωνή αντίστασης από τον ίδιο σας τον χώρο.

Αυτό που θάπρεπε να αρνηθείτε ήταν άλλο. Τις επεμβάσεις και τον ευτελισμό του κλάδου από τους κρατικούς Ράμπο, την εργασιακή τρομοκρατία και την "αξιολόγησή" σας ως υπάλληλους ,που κάποιοι "θα σας έκαναν πακέτο και θα σας έστελναν πίσω" ως ανίκανους .Τουλάχιστον αυτό αξίζει περισσότερο από ένα επιμίσθιο και μια αποσπασούλα. Αυτό όμως φαίνεται, θέλει περισσότερη τόλμη και αυτοσεβασμό. Μη μου πείτε οτι δεν συμβαίνει αυτό....

Αφήστε, λοιπόν ,τους "αυτόκλητους σωτήρες"  να σας σώσουν. Μερικοί απ αυτούς ξέρουν να αγωνίζονται.

Υ.Γ

Όλα αυτά, με αγάπη πάντα για τον κλάδο και τη προσφορά σας στα παιδιά μας. Ειλικρινά για την υστεροφημία σας......