Η επίσκεψη του καθηγητή Διαπολιτισμικής Παιδαγωγικής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης και Διευθυντή του Εργαστηρίου Διαπολιτισμικών και Μεταναστευτικών Μελετών (Ε.ΔΙΑ.Μ.ΜΕ) τον Νοέμβριο στο Ντύσσελντορφ, περιλάμβανε εκτός των άλλων και συναντήσεις με εκπροσώπους Γονέων και Εκπαιδευτικών όπου θα εξετάζετο το μέλλον της Ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στην Γερμανία που αποτελεί άλλωστε κυρίαρχο θέμα και αντικείμενο της μελέτης του εν λόγω καθηγητή. Απορίας άξιον, όμως, πώς σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα του Ελληνισμού ακολούθησε αυτήν την απλουστευμένη επιλογή που δεν του έδινε ούτε καν τα εχέγγυα μιας υπεύθυνης μεταφοράς ενός συμπεράσματος που θα ήταν προϊόν μιας συλλογικότερης δουλειάς, π.χ προϊόν ενός συμποσίου για την παιδεία, στο οποίο θα συμμετείχαν όλοι αλλά και ο ίδιος.
Αυτό είναι άλλωστε και το πάγιο αίτημα των γονέων και των φορέων τους εδώ και χρόνια. Και το γνωρίζει αυτό ο κ. Δαμανάκης. Στην πραγματικότητα όμως δεν ευθύνεται κατά κύριο λόγο αυτός καθ΄ εαυτός. Σε τελευταία ανάλυση εργάζεται ο άνθρωπος και πληρώνεται γι αυτό. Τό συγκεκριμένο πρόγραμμα μάλιστα χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Παιδείας και την Ε.Ε στα πλαίσια του Γ Κ Π Σ.
Αναρωτιόμαστε όμως, αν οι άνθρωποι πού ανέλαβαν να υλοποιήσουν αυτή την ενέργεια στην εκπαιδευτική κοινότητα της ΒΡΒ έδωσαν την απαιτούμενη προσοχή.
Πιο συγκεκριμένα.
1. Οι συνθήκες λειτουργίας και η πορεία των αποφοίτων των Ελληνικών Σχολείων του Εξωτερικού, θα μπορούσαν και είναι δύο διαφορετικά θέματα προς διερεύνηση.
Για τον απλό λόγο ότι το ένα είναι συνεπαγωγή του άλλου. Μόνο αν έχεις αρνητικά αποτελέσματα της πορείας των αποφοίτων μελετάς τις συνθήκες λειτουργίας για να δείς τι φταίει και να το βελτιώσεις. Η έρευνα επομένως θεωρεί δεδομένο κάτι τέτοιο πριν ξεκινήσει. Και γιατί;
2. Οι συνεντεύξεις με εκπροσώπους γονέων(;) και συνδικαλιστών εκπαιδευτικών ήταν πραγματικά «δειγματοληπτικές».Να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει γραπτό κείμενο πάνω στο θέμα της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης στο εξωτερικό, του Συνδικαλιστικού οργάνου των Εκπαιδευτικών που να εκφράζει εμπεριστατωμένα τις θέσεις του κλάδου. Τό «δείγμα» επομένως μάλλον ήταν κακό.
3. Τα δύο πρώτα ερωτήματα του κ.Δαμανάκη «μαλακώνουν τον βήχα» για τον λόγο ότι και τα προβλήματα είναι γνωστά, αλλά και διαχρονικά. Ειδικά των «αμιγών» που εξειδικεύει στο ερώτημά του. Όπως και τα μέτρα είναι γνωστά που πρέπει να παρθούν μια και οι προτάσεις των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργάνων των φορέων βρίσκονται στα συρτάρια του Υπουργείου αλλά και του κ. Δαμανάκη, σε πολλά αντίγραφα.
4. Το ερώτημα, του πως κρίνουν οι γονείς την πολιτική του Υπουργείου , αλήθεια, πού αποβλέπει; Τι προσπαθεί να εκμαιεύσει; Εύσημα, ευθύνες ή άλλοθι για το «τι μέλλει γεννέσθαι»;
Και τι περιμένει άραγε ο κ. Δαμανάκης να του απαντήσουν οι γονείς για τις προοπτικές των «αμιγών» Ελληνικών Σχολείων στην Γερμανία;
Με λίγα λόγια
Όλο το ερωτηματολόγιο ήταν στηριγμένο σε «σαθρό» επίπεδο. Ήταν ,κατά πως λέει ο λαός απλά έτσι για να υπάρχει. Άνευ ουσίας τα ερωτήματα. Ίσως αυτή να είναι και η μοναδική εξήγηση, που απευθύνθηκε σε λάθος ανθρώπους.
Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. Αυτή που προδιαγράφει το τι έρχεται. Σύμφωνα με αυτήν, τότε ήταν πολύ «έξυπνα διατυπωμένο».
Γιώργος Ρούγας
Αυτό είναι άλλωστε και το πάγιο αίτημα των γονέων και των φορέων τους εδώ και χρόνια. Και το γνωρίζει αυτό ο κ. Δαμανάκης. Στην πραγματικότητα όμως δεν ευθύνεται κατά κύριο λόγο αυτός καθ΄ εαυτός. Σε τελευταία ανάλυση εργάζεται ο άνθρωπος και πληρώνεται γι αυτό. Τό συγκεκριμένο πρόγραμμα μάλιστα χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Παιδείας και την Ε.Ε στα πλαίσια του Γ Κ Π Σ.
Αναρωτιόμαστε όμως, αν οι άνθρωποι πού ανέλαβαν να υλοποιήσουν αυτή την ενέργεια στην εκπαιδευτική κοινότητα της ΒΡΒ έδωσαν την απαιτούμενη προσοχή.
Πιο συγκεκριμένα.
1. Οι συνθήκες λειτουργίας και η πορεία των αποφοίτων των Ελληνικών Σχολείων του Εξωτερικού, θα μπορούσαν και είναι δύο διαφορετικά θέματα προς διερεύνηση.
Για τον απλό λόγο ότι το ένα είναι συνεπαγωγή του άλλου. Μόνο αν έχεις αρνητικά αποτελέσματα της πορείας των αποφοίτων μελετάς τις συνθήκες λειτουργίας για να δείς τι φταίει και να το βελτιώσεις. Η έρευνα επομένως θεωρεί δεδομένο κάτι τέτοιο πριν ξεκινήσει. Και γιατί;
2. Οι συνεντεύξεις με εκπροσώπους γονέων(;) και συνδικαλιστών εκπαιδευτικών ήταν πραγματικά «δειγματοληπτικές».Να σημειωθεί ότι τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει γραπτό κείμενο πάνω στο θέμα της Ελληνόγλωσσης Εκπαίδευσης στο εξωτερικό, του Συνδικαλιστικού οργάνου των Εκπαιδευτικών που να εκφράζει εμπεριστατωμένα τις θέσεις του κλάδου. Τό «δείγμα» επομένως μάλλον ήταν κακό.
3. Τα δύο πρώτα ερωτήματα του κ.Δαμανάκη «μαλακώνουν τον βήχα» για τον λόγο ότι και τα προβλήματα είναι γνωστά, αλλά και διαχρονικά. Ειδικά των «αμιγών» που εξειδικεύει στο ερώτημά του. Όπως και τα μέτρα είναι γνωστά που πρέπει να παρθούν μια και οι προτάσεις των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργάνων των φορέων βρίσκονται στα συρτάρια του Υπουργείου αλλά και του κ. Δαμανάκη, σε πολλά αντίγραφα.
4. Το ερώτημα, του πως κρίνουν οι γονείς την πολιτική του Υπουργείου , αλήθεια, πού αποβλέπει; Τι προσπαθεί να εκμαιεύσει; Εύσημα, ευθύνες ή άλλοθι για το «τι μέλλει γεννέσθαι»;
Και τι περιμένει άραγε ο κ. Δαμανάκης να του απαντήσουν οι γονείς για τις προοπτικές των «αμιγών» Ελληνικών Σχολείων στην Γερμανία;
Με λίγα λόγια
Όλο το ερωτηματολόγιο ήταν στηριγμένο σε «σαθρό» επίπεδο. Ήταν ,κατά πως λέει ο λαός απλά έτσι για να υπάρχει. Άνευ ουσίας τα ερωτήματα. Ίσως αυτή να είναι και η μοναδική εξήγηση, που απευθύνθηκε σε λάθος ανθρώπους.
Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη. Αυτή που προδιαγράφει το τι έρχεται. Σύμφωνα με αυτήν, τότε ήταν πολύ «έξυπνα διατυπωμένο».
Γιώργος Ρούγας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου